Home
AGRORGANIC is binnen de agriculturele sector actief op het gebied van: Bedrijfsontwikkeling, Procesbegeleiding, Educatie en Opinievorming.
De agrarische sector staat aan de vooravond van een transitie. Een transitie of verandering waarin -na een decennialange periode van hoog productieve en efficiënte landbouw- een nieuw evenwicht gezocht wordt tussen economie en ecologie. De gangbaar geworden productiemethoden lopen tegen de grenzen van het toelaatbare aan, laten sporen na op ons leefmilieu, en dat heeft vervolgens ook een weerslag op de volksgezondheid. De sector zal daarom in de decennia die voor ons liggen noodgedwongen hervormd worden, en er zal een heroriëntatie plaatsvinden wat betreft de "houdbaarheid" van diverse landbouw-productiesystemen. Zowel dierlijke-als plantaardige productie zullen in de toekomst -ondanks die efficiëntie- het leefmilieu in absolute zin minder moeten belasten.
Om deze transitie vorm te geven kunnen we de schaalgrootte in Nederland beperken, innovatieve of (her)ontdekte productiewijzen en/of technologieën toepassen, maar zullen we vooral weer meer in circulariteit en samenhang (biologie) moeten gaan denken. Nieuwe technologieën zullen het verlies aan efficiëntie en schaalgrootte wellicht voor een gedeelte kunnen compenseren, maar technologie zal in de agricultuur altijd ondergeschikt blijven aan biologie en ecologie. Dit omdat het eenvoudigweg bestaat uit biologische processen en afhankelijk is van natuurlijk kapitaal. Landbouw vraagt om een circulaire- in plaats van een lineaire benadering en is zonder een gezond, ecologisch evenwicht überhaupt niet toekomstbestendig. Het is dan ook ironisch dat een sector die het meest nauw samenwerkt met de natuur, deze tegelijkertijd -vaak onbedoeld- ook zo weet te belasten.
Uiteraard blijft landbouw altijd een ingreep van de mens in de natuur, en worden er concessies gedaan om voedsel te produceren. Hoewel de sector zeker niet als enige verantwoordelijk is voor de belasting van ons leefmilieu, wordt deze momenteel als eerste geofferd. Dat is moeilijk te verteren, vooral omdat de huidige landbouwproductie ruim een halve eeuw lang fors opgestuwd is door een toenemende vraag naar betaalbaar, toegankelijk en veilig voedsel. De omslag die nu van de sector gevraagd wordt zal daarom geleidelijk gemaakt moeten worden, waarbij de consument en de politiek ook verantwoordelijkheid zal moeten nemen. EU-Landbouwsubsidies worden nog steeds voornamelijk gebruikt om schaalvergroting te stimuleren, en houden daarmee het huidige systeem -inclusief de bijbehorende milieubelasting- in stand. Een nieuw evenwicht tussen economie en ecologie kan daarom pas ontstaan wanneer er, naast een bewust koopgedrag door de consument, langs politieke weg gekozen wordt voor een meer evenwichtige verdeling van EU middelen. Kortom, de situatie vraagt om een systeemverandering waardoor er een gelijk speelveld tussen conventionele-en biologische productiemethoden gecreëerd wordt. Dat gelijke speelveld maakt de keuze voor meer duurzaam geproduceerd voedsel uiteindelijk ook gemakkelijker, én het biedt de voedselproducent perspectief waardoor "transitie" geen loze kreet blijft zonder dat er wat tegenover staat.
Ik zie uw bericht graag tegemoet!
Met vriendelijke groet,
Dim Boonstoppel
